In deze serie over koolhydraten legt emeritus hoogleraar Fred Brouns alles uit over koolhydraten. In dit deel: Hoe weet je als consument wat de toegevoegde suikers en wat de natuurlijke suikers zijn?
Suiker is suiker, of het nou kristalsuiker is of uit een dadel komt, uiteindelijk verwerkt ons lichaam het op dezelfde manier. Het is daarom van belang om niet alleen op de ingrediëntenlijst te kijken, maar ook naar de voedingswaardetabel, daar staat namelijk de totale hoeveelheid suiker die in het product zit.
In deel twee werd uitgelegd dat de vorm waarin we suiker eten uitmaakt voor hoe snel ons lichaam de suiker opneemt. Suikers uit een vloeistof worden sneller opgenomen door je lichaam dan suikers die je binnenkrijgt uit bijvoorbeeld een energiereep of een dadel.
Suikers uit een vloeistof worden sneller opgenomen door je lichaam dan suikers die je binnenkrijgt uit bijvoorbeeld een energiereep of een dadel
Op de verpakking van levensmiddelen moet een ingrediëntenlijst staan. In dit lijstje is te zien welke suiker als ingrediënt is toegevoegd. De wetgever verplicht fabrikanten om het specifieke type suiker te noemen. Als bijvoorbeeld zowel lactose (melksuiker) als fructose (vruchtensuiker) worden toegevoegd aan een product, staan deze suikers beide specifiek in de ingrediëntenlijst. In de voedingswaardedeclaratie staat vervolgens hoeveel het totale gehalte aan koolhydraten is en hoeveel daarvan suikers zijn. De totale hoeveelheid suikers is dus altijd terug te vinden op het etiket. Dat lijkt misschien ingewikkeld, dus ik zal hier twee voorbeelden van geven.
Nutella: in Nutella zitten per 100 gram 57,6 gram koolhydraten waarvan 56,8 gram suikers. In de ingrediëntenlijst is ‘suiker’ het eerst vermelde ingrediënt, dat betekent dat daar het meeste van in het product zit. Alle andere vermelde ingrediënten zijn geen bronnen van suiker, met uitzondering van magere melkpoeder dat 0,8 gram melksuiker levert. Conclusie: vrijwel alle suiker in Nutella betreft toegevoegde kristalsuiker.
Een moeilijker voorbeeld: ‘Hero aardbeienjam’. In de ingrediëntenlijst staan vermeld: aardbeien (50%), suiker, glucosestroop, voedingszuur (citroenzuur) en geleermiddel (pectine). In gewicht zijn aardbeien dus het belangrijkste ingrediënt, gevolgd door suiker (kristalsuiker) en glucosestroop (wat uit zetmeel wordt gemaakt). De ingrediënten die suikers bevatten zijn dus de aardbeien die natuurlijke suikers bevatten en tevens twee toegevoegde suikerbronnen. Op de voedingswaardedeclaratie staat: koolhydraten 55 gram waarvan suikers 47 gram. Dit betekent dat er per 100 gram jam 47 gram mono- en disachariden in zitten en dat de overige 8 gram koolhydraten uit andere suikervormen bestaan. Lastig in dit voorbeeld is dat je niet weet hoeveel van het totaal aan suikers bestaat uit natuurlijk aanwezig en hoeveel is toegevoegd. Een wijziging in de etiketteringsregelgeving zal nodig zijn om dat op het etiket te krijgen.
Suiker is suiker, of het nou kristalsuiker is of uit een dadel komt, uiteindelijk verwerkt ons lichaam het op dezelfde manier
In de reeks ‘Lessen in koolhydraten’ vertelt Fred Brouns over dit veelbesproken voedingscomponent. Andere publicaties:
“Wat zijn koolhydraten?” En wat hebben ze met suiker te maken? Brouns deelt de basisbeginselen over koolhydraten.
“Hoe verwerkt ons lichaam suiker?” Wat doen suikers in je lijf en wat is de glycemische index van voedingsstoffen? Brouns biedt verdieping over suiker, wat ook onder de noemer koolhydraten valt.
“Leefstijl is leidend voor consumptie” Welke rol speelt levensstijl in de hoeveelheid suiker die je mag eten? Brouns zet koolhydraatconsumptie in perspectief.
