Portret: Sylvester Kronbach

Cell Facilitator bij Danone

Gesponsord 
Bekijk de serie:

Sylvester Kronbach werkte al jarenlang in fabrieken bij verschillende voedingsmiddelenbedrijven. Maar toen hij de kans kreeg om als Cell Facilitator in de nieuwe fabriek van Danone in Haps te gaan werken, hoefde hij daar geen twee keer over na te denken.

Het werken in deze spiksplinternieuwe fabriek is niet voor veel mensen weggelegd. Het voelt als een droom die uitkomt.

Hoe kwam Danone op jouw pad?

‘Ik heb vroeger altijd gewerkt als loodgieter. Dat betekende vroeg op en laat thuis, en dat brak me op een gegeven moment op. Daarom koos ik voor een baan in de fabriek. Eerst bij Unilever, als technisch operator bij Unox, en daarna bij Friesland Campina waar ik werkte als procesoperator en later ook als teamleider. Ik had het prima naar mijn zin. Maar toen ik een paar jaar geleden tijdens een regenachtige dag met mijn kinderen onderweg was naar het zwembad in Meerdal, reden we langs de fabriek van Danone in Haps – die toen nog in aanbouw was. Meteen kreeg ik het gevoel: daar wil ik gaan werken.

Danone fabriek in aanbouw

Het zou een eer zijn om te werken in een spiksplinternieuwe fabriek. En dan óók nog eens waar ze een van de meest hoogwaardige producten ter wereld maken. Dat is maar voor weinig mensen weggelegd.

Via via is het balletje uiteindelijk gaan rollen en mocht ik komen werken bij Danone: dat voelt voor mij nog steeds als een once in a lifetime experience.’

Wat voor werk doe je?

‘Ik werk als Cell Facilitator. In die baan coach en train ik operators in de fabriek in Haps. Ik vind het heel uitdagend, omdat ik op de werkvloer met mensen van verschillende culturen te maken heb. Iedereen heeft een eigen aanpak: wat heeft diegene nodig om te groeien? En hoe kan ik die persoon ondersteunen? Door mijzelf die vragen te stellen, kan ik iemand goed helpen om het beste eruit te halen. Zelfs bij mensen die al meer dan dertig jaar in de fabriek werken. Die medewerkers hebben alle kennis wel in huis, maar de manier van werken in zo’n nieuwe fabriek is totaal anders: alles is nieuw en geautomatiseerd in plaats van mechanisch. Als ik die medewerkers dan zie groeien in hun werk, geeft dat mij veel voldoening.’

Wat gebeurt er allemaal in zo’n grote fabriek?

‘Nieuwe operators komen in de fabriek in Haps terecht in een gespreid bedje. Het opleidingshuis is strak geregeld. Omdat de kwaliteitseisen voor onze producten zo hoog liggen, is alles in de fabriek tot in de puntjes geregeld. En liggen de standaarden voor voedselveiligheid extreem hoog. Daar hebben mensen vaak geen idee van. Daarom nodigen we mensen altijd van harte uit om bij ons te komen kijken. In de fabriek in Haps is een gang die door de hele fabriek heenloopt. Op sommige plekken op de route zitten grote ramen waar je doorheen kunt kijken. Zo kunnen bezoekers zich een voorstelling maken van wat er allemaal op de fabrieksvloer gebeurt. Die transparantie vinden we bij Danone heel belangrijk.’ 

Merk je die transparantie ook binnen het bedrijf?

‘Ik merk dat door het hele bedrijf en ook bij collega’s onderling. Er heerst hier een soort familiesfeer. Dat vind ik bijzonder. Ik ben 52 jaar en heb al een hoop bedrijven en afdelingen meegemaakt in mijn leven, maar op deze manier heb ik het nog nooit ervaren. Daardoor is het ook laagdrempelig om bijvoorbeeld iets aan de directeur te vragen. Die barrière is hier totaal niet.’ 

Hoe zie jij jouw toekomst binnen Danone voor je?

‘Door mijn tijd bij Danone heb ik ervaren dat je nooit te oud bent om te leren. Ik ben in april gestart met de Hbo-opleiding Bedrijfskunde. Nu ben ik verantwoordelijk voor het opleidingstraject in de fabriek. Maar mijn droom is eindverantwoordelijke worden op de lijn, als shiftmanager. Deze opleiding past helemaal bij die ambitie. Het bedrijf is welwillend om die kansen te bieden en denkt met je mee. Er liggen talloze mogelijkheden binnen Danone, het is aan jezelf om daar iets mee te doen.’

Ook werken bij Danone? Ontdek hier je mogelijkheden.

Hoe een klein land groot kan zijn

Voedselproductie, dat is waar ons kleine land groot in is. Toch zullen we nog veel grootser moeten denken voor een duurzame toekomst. 

Wij vertellen over de zoektocht van de sector. Eerlijke verhalen over kleine en grote stappen, en over misstappen. We kijken buiten de grens, in ons land, en bij ons thuis.

Nieuwsbrief
Nieuwsgierig naar een duurzame voedseltoekomst?